Atmosfera w Centrum SEMPER okiem nowego pracownika - rozmowa z Katarzyną Maksymowicz

Dziś kolejny odcinek z cyklu inspirujących wywiadów SEMPER. Naszym rozmówcą jest Pani Katarzyna Maksymowicz – Specjalista ds. szkoleń. W wywiadzie przedstawiamy pracę w Centrum SEMPER okiem nowego pracownika, który ujawnia, jak wygląda atmosfera w naszej firmie.

Czym dokładnie zajmuje się Pani obecnie w Centrum Organizacji Szkoleń i Konferencji SEMPER?

Mówiąc ogólnie, dbam o to, aby każdy uczestnik poznał szczegóły organizacyjne przebiegu szkolenia, w którym zdecydował się wziąć udział - jego czas, miejsce, harmonogram. Do moich zadań należy również szeroko pojęta weryfikacja płatności, a także przygotowywanie ofert szkoleniowych i obsługa klienta zarówno drogą telefoniczną, jak i mailową. Z chęcią pomagam wszystkim osobom zainteresowanym, które poszukują odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Dziś mogę śmiało stwierdzić, że w mojej pracy nie ma miejsca na monotonię.

Jak rozpoczęła się Pani przygoda z branżą szkoleniową?

Szczerze mówiąc, moja przygoda z branżą szkoleniową okazała się wynikiem przypadku. Zawsze myślałam, że docelowym miejscem mojej pracy będzie urząd. Jednak życie szybko zweryfikowało moje plany, bowiem administracja publiczna nie dała mi szansy rozwinąć skrzydeł. W związku z tym swoje kroki skierowałam do sektora prywatnego. Miałam ogromne szczęście, że na mojej drodze pojawiło się Centrum SEMPER.

W SEMPER jest Pani nowym pracownikiem. Jak przygotowywała się Pani do rozpoczęcia pracy? Czy może miała już Pani jakieś pomysły na realizację swoich zadań?

Nie ukrywam, że przygotowania do nowej pracy wcale do łatwych nie należały, w końcu branża szkoleniowa była mi obca. Początkowo obawiałam się, że zadania pracownicze mnie przerosną, jednak tak się nie stało. Mam to szczęście, że jestem ambitna i z chęcią słucham rad życzliwych mi osób. Kiedy zobaczyłam, że mam wokół siebie tylu przychylnych mi współpracowników od razu wiedziałam, że dam radę. Pewność siebie i wypracowanie własnego systemu pracy przyszły z czasem.

Każdemu z nas towarzyszą pewne obawy przed czymś nowym. Czy u Pani było podobnie? Czymś konkretnym stresowała się Pani najbardziej?

Oczywiście na początku towarzyszyły mi zarówno obawy, jak i stres. Martwiłam się, że przez nieopatrzność źle wykonam powierzone mi zadanie lub wprowadzę kogoś w błąd. Bałam się, że współpracownicy nie przyjmą mnie tak ciepło, jakbym tego chciała. Na szczęście wszystkie moje obawy okazały się bezpodstawne. Integracja z zespołem przebiegła bezproblemowo, a początkowe lęki są dziś tylko mglistym wspomnieniem.

A jak wspomina Pani swój pierwszy dzień w pracy? Czy coś szczególnego utkwiło Pani w pamięci?

Początku pracy zawsze są trudne. Ilość informacji, które musiałam zapamiętać, naprawdę mnie przeraziła. Na szczęście wszyscy współpracownicy okazali się być dla mnie przyjaźni i zgodnie twierdzili, że w razie jakichkolwiek wątpliwości mogę się do nich zgłosić po pomoc. To było bardzo pokrzepiające!

Ile czasu zajęło Pani wdrożenie w system i metody pracy SEMPER? Co było dla Pani najtrudniejszym zadaniem? A co może Pani uznać za swój pierwszy sukces?

Cieszę się, że już po pierwszym miesiącu pracy udało mi się opanować system i metody pracy w zakresie obowiązków, które mi powierzono. Co prawda są jeszcze kwestie, które muszę dopracować, ale już widzę, że idzie mi coraz lepiej. Dodam także, że praca w SEMPER uświadomiła mi, jak ważne jest elastyczne podejście do każdego człowieka. Jeśli chodzi o najtrudniejsze z powierzonych mi zadań, niełatwo je wskazać, bowiem na każdym kroku mogłam liczyć na życzliwą pomoc moich współpracowników. Największym sukcesem, z powodu którego do dziś czuję dumę, jest to, że zachęciłam dwóch naszych dotychczasowych Klientów do uczestnictwa w kolejnej edycji szkolenia, w którego trakcie mogły znacząco poszerzyć zdobytą wcześniej wiedzę.

I już na koniec - co może Pani poradzić osobom, które zaczynają nową pracę? Szczególnie w branży szkoleniowej.

Wszystkim, którzy decydują się na pracę z ludźmi i tym, których zadaniem jest szeroko pojęta obsługa klienta, radzę, aby przed podjęciem pracy uzbroiły się przede wszystkim w cierpliwość. Każdy człowiek jest inny, każdy z nich ma swoje potrzeby, pytania, sposób komunikacji i swój unikalny charakter. W pracy z drugim człowiekiem trzeba być elastycznym, empatia jest także wysoce wskazana. Są to cechy charakteru, które z czasem można wypracować. Co więcej, kiedy swoje działania poprzemy wiedzą, chęcią pomocy i uprzejmością, zwiększa się prawdopodobieństwo, że współpraca przyniesie zadowalające efekty dla obu stron.